- canonicarius
- canonicārius, ī, m. (canonicus no. I, b), der Normalsteuereinnehmer, Iulian. epit. nov. c. 124. § 545 sq. u.a. Cassiod. var. 6, 8 u. 12, 13.
Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch von Karl Ernst Georges. 2002.
canonicarius
Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:
κανονικάριος — κανονικάριος, ὁ (Μ) ο εισπράκτορας τών φόρων. [ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. λατ. canonicarius < canonic (πρβλ. κανονικός) + κατάλ. arius (> άριος)] … Dictionary of Greek
